Jej nigdy jest stanem. Nie wiem czy jest sarkasyczna . Rzadko| {Ona jest tak.
- Więc {zawsze|wyjaśnia mi, że jestem.
- Nie wiem dlaczego.
Czasami| {Ona wydaje się dobra.
Ale
{ja|mam strach.
Mama za blisko
Porozumienie i emocjonalna więź między matką a dzieckiem to jedne z najważniejszych elementów szczęśliwego dzieciństwa. "Mama za blisko" to termin, które opisuje nadzwyczaj bliski kontakt między matką a dzieckiem, który może mieć zarówno pozytywne skutki. Należy pamiętać, że każde dziecko jest różne i potrzebuje innego rodzaju wspólności z rodzicem. click here Zbyt bliski kontakt może doprowadzić do kłopotów w rozwoju zaufania.
Z drugiej strony, odpowiednio umiarkowany i świadomy kontakt z matką jest bardzo ważny dla rozwój emocjonalnego dziecka.
Przewody mamy
Każda mama ma swoje granice. To naturalne i ważne, abyśmy wiedziały, co jest dla nas dobre, a co nie. Nie zawsze musimy być gotowe, aby pomóc każdemu, kto tego potrzebuje. Czasami potrzebujemy czasu dla siebie, aby naładować baterie.
To nie znaczy, że nie kochamy swoich dzieci lub bliskich. To po prostu oznacza, że mamy swoje potrzeby i musimy je szanować.
Każdy człowiek jest inny i ma inne predyspozycje. Co dla jednej osoby jest łatwe, dla innej może być trudne. To samo dotyczy macierzyństwa. Nie ma jednego dobrego sposobu na bycie mamą.
Najważniejsze jest to, abyśmy były wartymi mamami dla swoich dzieci i żeby czuły się kochane i bezpieczeństwo.
W sytuacji kiedy matka staje się wrogiem
W życiu nie ma nic trwalszego niż relacja z osobą, która była dla nas matką. Ale co się stanie, kiedy ta relacja zostaje przecięta? Kiedy matka staje się wrogiem z własnym dzieckiem, to {światznika. To jest niesprawiedliwość dla dziecka, które mówi na głos, aby otrzymać miłość i bezpieczeństwo.
Znikąd nie ma sposobu, jak powalczyć z {takim wrogiem|matką. To wymaga ogromnej odwagi i determinacji , aby przetrwać taką walkę.
Okropie matki
To zjawisko to prawdziwa agonia. Matka to, co najcenniejsze, a przemoc staje się jej bronią. Nie ma możliwości na słuszność, tylko zaborczość. Dziecko jest pośrodku tej burzy, osaczone.
Jej uwodzenie | Nie mogę uciec od jej/tego/jego
Nie znam odpowiedzi na to pytanie. Czuję się jak marionetka w jej rękach. Każdy ruch, każde słowo - to wszystko jest kontrolowane przez nią. Próbuje opierać się, walczyć, ale nie ma sensu. Jej spojrzenie wbija się we mnie jak miecz . Jej uśmiech... rozgrzewa/zabija/przeszkadza mi serce. Czy to normalne? Czy ja oszaleję?